Categorie archieven: Uncategorized

Solidariteitsweekend met vluchtelingen op de brug aan het Klein Kasteeltje

Het solidariteitsweekend vorig weekend was een mooi succes. Op zaterdagavond was er een wake aan de brug, georganiseerd door de buren die rond het Klein Kasteeltje wonen. ’s Nachts sliepen de buren buiten in een tentje, uit solidariteit met de vluchtelingen die er al maanden leven. Op zondag was er een kleine optocht en de brunch van Vriendschap zonder Grenzen, waar verschillende sprekers het woord namen.

De organisatoren zijn in hun opzet geslaagd. Er was opnieuw persaandacht voor de opvangcrisis. Hieronder enkele linken:

Petit Château : les riverains passent la nuit aux côtés des demandeurs d’asile

https://radio1.be/luister/select/de-ochtend/buurtbewoners-brengen-nacht-door-op-straat-in-solidariteit-met-asielzoekers-wij-geloven-nicole-de-moor-niet-meer?fbclid=IwAR1WYi2QIIWoLFZ5SBUY_sKGsHFZ-7zMyk_eetla1PHuMDyXRKpbUU-xOOQ

https://www.rtbf.be/article/en-soutien-aux-demandeurs-dasile-les-riverains-installent-leurs-tentes-devant-le-petit-chateau-11147720?fbclid=IwAR0JSyF0g6cXY14HV5ZTNpMOIuQSYs6AjP-p1aCIM7HL4w3qjBZk6OKB51c

https://www.bruzz.be/samenleving/buurtbewoners-klein-kasteeltje-brengen-nacht-tenten-door-bij-asielzoekers-2023-02-04

https://www.bruzz.be/videoreeks/maandag-6-november-2023/video-solidariteitsbrunch-voor-vluchtelingen-we-wilden-een

https://www.rtl.be/page-videos/belgique/faits-divers/des-habitants-vont-loger-sous-tente-devant-le-petit-chateau-avec-les-migrants/2023-02-04/video/521934

https://www.rtl.be/page-videos/belgique/politique/des-riverains-passent-une-nuit-en-tente-avec-des-refugies-devant-le-petit/2023-02-05/video/522038

https://www.rtl.be/actu/regions/bruxelles/cest-horrible-quand-tu-penses-que-ca-fait-des-mois-quils-dorment-comme-ca/2023-02-05/article/522035

Past burgerlijke ongehoorzaamheid bij religieuze leiders?

Priester Daniel Alliët is deze week te gast bij Kerk & Leven. Zij nodigden hem uit te antwoorden op de vraag: Passen daden van burgerlijke ongehoorzaamheid bij religieuze leiders?

Lees hieronder de volledige tekst.

Daniël Alliet

Priester in Brussel, die in het bijzonder opkomt voor mensen zonder papieren

„Promoten religieuze autoriteiten burgerlijke ongehoorzaamheid? Wat wordt het volgende? Zullen we mannen in toog en Romeinse boord soep zien gooien op schilderijen in musea of de toegang tot snelwegen zien blokkeren?” Dat stelt het Franse medium La Croix uitdagend in zijn editie van 2 december 2022, nadat een opmerkelijke groep activisten – een rabbijn, een katholieke bisschop, een protestantse bedienaar, een imam en een boeddhistische monnik – deelnamen aan de bezetting van een benzinestation uit protest tegen een olieproject van TotalEnergies in Oeganda en Tanzania.

Algemeen geldt dat een samenleving regels nodig heeft en dat je je daaraan houdt. „De (grond-)wet is geen vodje papier”, riep Leo Tindemans ooit uit. Is het echter wel zo dat iedereen zich in een democratie steeds aan de wet moet houden? Dan stonden we niet waar we nu staan. Het stemrecht voor vrouwen kwam er na ‘ongehoorzaamheid’ aan het mannelijk gezag – tot hongerstaking toe – door een groep Engelse vrouwen. De slavernij geraakte pas afgeschaft door (onwettige) opstanden. Het recht op staking volgde op ‘onwettige’ stakingen. Denk maar aan de acties van priester Daens en van de socialisten eind negentiende eeuw. De zwarte bevolking in de Verenigde Staten kreeg maar burgerrechten na heel wat ‘illegale’ acties, allereerst die van Rosa Parks. De Indiërs kregen pas rechtvaardige zoutprijzen na de massale illegale Zoutmars van Ghandi en honderdduizenden ‘burgerlijk ongehoorzame’ armen.

Je kunt stellen dat al die ‘burgerlijk ongehoorzamen’ opkwamen voor meer rechtvaardige regels. Ze handelden niet met het oog op persoonlijke winst, niet met geweld en pas nadat de gewone wettelijke middelen ontoereikend bleken. Met vele anderen stelde politiek filosofe Hannah Arendt dat het een geluk is dat die mensen er zijn, want dat zonder hen de democratie scleroseert, hopeloos achterloopt op veranderingen en voortschrijdend inzicht, en riskeert uiterst onrechtvaardig te worden, kortom het tegenovergestelde van democratie.

Zo legde Jezus genas op sabbat, een onmiskenbare daad van burgerlijk-religieuze ongehoorzaamheidook de toen bijna zestienjarige Greta Thunberg de schoolplicht naast zich neer toen ze in 2018 besloot tot aan de verkiezingen elke dag aan het Zweeds Parlement te staan met haar zelfgemaakte banner ‘Skolstrejk for klimatet’. En zo kwam er dus ook die bezetting van dat benzinestation tegen het drama dat TotalEnergies aanricht.

En ja, daar stond ook ‘dat religieus kwintet’ bij. Past dat soort burgerlijke ongehoorzaamheid wel bij religieuze leiders? En soms wordt eraan toegevoegd of die wel ‘opportuun’ is. Welnu, de Griekse filosoof Socrates verkoos de gifbeker te drinken in plaats van de volgens hem onrechtvaardige regels te moeten volgen. Het was een boeddhistische monnik die als eerste zichzelf publiek in brand stak tegen de Amerikaanse oorlog in Vietnam. Jezus genas op sabbat – een onmiskenbare daad van burgerlijk-religieuze ongehoorzaamheid, die er mee de aanleiding van was dat hij zou veroordeeld en gekruisigd worden. In zijn spoor weigerden vele christenen de keizer als god te vereren.

Dichter bij onze tijd is er het voorbeeld van een Belgische bisschop die mee opstapte tegen de inval van de Verenigde Staten in Irak in 2003 en die twintig vrouwen zonder papieren opnam om op te roepen tot een ander regularisatiebeleid. Toen in de corona-crisis honderd wanhopige en zogenaamd ‘dubbel onwettige’ personen de Begijnhofkerk in Brussel bezetten, zette de parochie hen niet aan de deur. Ook de opperrabbijn, een imam en vertegenwoordigers van de vrijzinnigheid steunden hen openlijk.

Zijn dergelijke handelingen dan ongepast of niet opportuun? Toegegeven, niemand heeft de waarheid in pacht en je loopt steeds het risico om een verkeerd standpunt te verdedigen. Dat neemt niet weg dat elke mens een eigen geweten heeft en dat ook niet (durven) handelen allerminst een neutrale keuze is. Dat geldt ook voor religieuze leiders, die in bepaalde omstandigheden kunnen oordelen dat ze actie moeten ondernemen, als mens en als burger, maar die zich daarbij ook extra gemotiveerd kunnen weten door hun geloof.

‘The Letter’ bij House of Compassion

Op maandag 16 januari keken we online samen naar “The Letter,” een film over de encycliek ‘Laudato Si’ waarin paus Franciscus de dialoog aangaat met activisten uit groepen die onvoldoende gehoord worden op het wereldtoneel: de armen, de inheemse volkeren, de jongeren en wetenschappers die de dieren- en plantenwereld vertegenwoordigen.

Een 100-tal mensen waren aanwezig voor de inleiding door Karel Malfliet. Hij stond stil bij de kern van het discours van paus Franciscus rond ecologie en eindigde met een mooi gedicht. Een gedicht dat de hoop uitspreekt dat ontmoetingen binnen onze universele familie, mogen leiden tot fundamentele verandering.

De presentatie van Karel Malfliet kan u hier nog raadplegen.

Een 70-tal mensen woonden de nabespreking bij. Velen deelden hoe ze de film hebben beleefd. De verhalen van de hoofdpersonages in de film werden als erg ontroerend ervaren. Velen delen een gevoel van onmacht en een frustratie over het weinige dat men als individu kan doen. Tegelijk is er kracht en energie om zowel in het eigen leven, als binnen de bredere samenleving stappen te ondernemen. Sommigen delen slimme manieren om je individuele impact te vergroten, zoals je spaargeld verplaatsen naar een rekening bij een ecologische bank. Anderen maken al plannen voor acties als zélf vertoningen organiseren van de film Laudato Si.

Heb je de film gemist? Of wil je de film graag delen met vrienden en familie? Dat kan. Hij is vrij beschikbaar via deze link: https://www.youtube.com/watch?v=Rps9bs85BII&t=751s Technische info over hoe je de Nederlandstalige ondertitels kan aanzetten, vind je in de presentatie van Karel Malfliet hierboven.

Wil u meer info over de film of de personen in de film of wil u graag zélf een vertoning organiseren? Dan kan u terecht op de website voor de film: www.theletterfilm.org

 

 

Opening Stille Ruimte en expo

De 4e pijler van House of Compassion is nu realiteit! De stille ruimte werd geopend, omringd met werken van 5 beeldende kunstenaars en een muzikale omkadering door een van hen, Peter Jacquemyn.

Deze ode aan de stilte en de schoonheid, is nog tot eind augustus te bezichtigen bij House of Compassion.

 

 

Herdenking Oekraïnse man die naar verluidt zelfmoord pleegde na een bevel om het grondgebied te verlaten

Aanstaande zaterdag 12/02/2022 om 14.30 uur zullen vertegenwoordigers van vrijwilligersorganisaties en arbeiders zonder papieren eer betuigen aan de jonge Oekraïner die afgelopen maandag zelfmoord zou hebben gepleegd. De identiteit van deze persoon is nog niet bevestigd en de Belgische autoriteiten hebben geen contact opgenomen met de Oekraïense ambassade.

“We weten niet zeker wie de persoon is die in het kanaal is gesprongen. Maar het is zeer waarschijnlijk dat het een jonge Oekraïner zonder papieren was,” zegt Loïc Fraiture, van het netwerk Amitié Sans Frontières. Wij wilden symbolisch reageren, zodat deze tragedie en deze jongere niet vergeten zouden worden. Bovendien hebben wij de Oekraïense ambassade gebeld en er kwam geen informatie van de Belgische autoriteiten. Er werden ook geen getuigen opgeroepen. Dus er is geen poging om contact op te nemen met de familie. Dit getuigt van een ontmenselijkend beleid…”. 

De dertigjarige zou vanaf de kade van Mariemont in het kanaal van Anderlecht zijn gesprongen. Op dezelfde dag ontving hij van de vreemdelingendienst een bevel om het land te verlaten. Dit document werd gevonden in de zak van het jasje dat hij op de kade achterliet. “Deze wanhoopsdaad raakt ons enorm”, zegt Tarik Chaoui, woordvoerder van de Union des Sans-Papiers pour la Régularisation, “want velen van ons hebben hetzelfde document ontvangen en wij kennen de wanhoop die het veroorzaakt. Er zijn duizenden van ons die werken, die hier een gezin hebben gesticht, en die geen enkele band meer hebben met ons land van herkomst. Het is zeer hard om ons over te leveren aan uitbuiting, zonder hulp, en ons tegelijkertijd te bevelen het grondgebied te verlaten.”

“Een ander migratiebeleid is wel degelijk mogelijk. Landen als Duitsland, Ierland en Frankrijk wijzen ons de weg. Duitsland zal arbeiders zonder papieren de kans geven om officieel aan de slag te gaan of een opleiding te volgen voor een baan waar een tekort aan is”, voegt priester Daniel Alliët van House of Compassion hieraan toe.

Als u na het lezen van dit artikel nood heeft aan een gesprek, aarzel dan niet om contact op te nemen met de zelfmoordlijn 1813.

Persbericht – Naar het einde van de bezetting van de Begijnhofkerk

De Begijnhofkerk werd sinds januari 2021 bezet door de Union des Sans-papiers pour la Régularisation (USPR). Wat startte als een politieke actie is de laatste weken herleid tot louter opvang. Slechts een twintigtal mensen overnacht nog in de kerk, vooral mensen die het afgelopen jaar hun woonst zijn kwijtgeraakt.

De kerkfabriek van de Begijnhofkerk heeft beslist dat er een einde moet komen aan de bezetting van de kerk. Het gebouw is humanitair gesproken – zeker in wintertijd – immers niet geschikt voor opvang en de situatie in de kerk is niet meer veilig. Zij zal als eindverantwoordelijke voor het gebruik van de kerk nu de nodige juridische stappen ondernemen.

House of Compassion blijft solidair

House of Compassion begrijpt en ondersteunt de beslissing van de kerkfabriek, wetende dat partnerorganisaties tijdig opvang trachten te vinden voor wie geen woonst meer heeft. “Het einde van de bezetting betekent geenszins het einde van onze solidariteit met mensen zonder papieren.” zegt Daniel Alliët van House of Compassion. “Ook in het verleden hebben wij twee maal een bezetting beëindigd omdat het niet meer veilig of niet meer opportuun was voor de politieke actie. Ons engagement bleef echter voortduren. Dat zal ook nu het geval zijn. Wij blijven mee opkomen voor de rechten van mensen zonder papieren.”

Buurlanden tonen het voorbeeld

Onze buurlanden tonen hoe het anders kan. Duitsland, het land waar staatssecretaris Sammy Mahdi soms naar verwijst als gidsland, heeft met haar nieuwe regering vandaag al  duidelijk de bocht gemaakt. Wie er 5 jaar verblijft, krijgt er een jaar de tijd om werk te vinden of een opleiding in een knelpuntberoep te starten. “Ook België kan dit,” zegt Karen Naessens van House of Compassion. “Zo krijgen deze mensen de kans om op normale wijze bij te dragen aan de samenleving, zonder in vernederende uitbuiting te moeten leven.”

Meer informatie in deze tekst van Daniel Alliët.

Naar einde bezetting Begijnhofkerk

Op 30/01/2021 zijn een 100-tal Mensen Zonder Wettig Verblijf de Begijnhofkerk binnengekomen. De actie was geen actie van en voor mensen ‘zonder huisvesting,’ maar een politieke actie. Het ging om arbeid(st)ers zonder papieren die hier al vele jaren werken, meestal in zware uitbuitingssituaties. Covid had hun levensomstandigheden ernstig verergerd. 

Uit de regeringsverklaring viel af te leiden dat in deze regeerperiode niet gesproken zou worden over een regularisatiecampagne en dit was voor mensen zonder papieren niet langer aanvaardbaar. Het was hen simpelweg onmogelijk om nóg eens 4 jaar als onbestaande wezens, als “schaduwmensen” te worden gezien, met uitzondering dan daar waar ze ‘van nut konden zijn als zeer goedkope/uitgebuite arbeidskracht’ .

Hun schreeuw naar waardigheid erkennende hebben wij de bezetting gedoogd. Aanvaarden konden we niet, gezien met covid zelfs kerkdiensten met méér dan 15 mensen onmogelijk waren. We gaven bovendien aan dat ze – volgens ons – quasi zeker helemaal niet alles zouden bekomen wat ze wilden bereiken. Wel geloofden we dat ze wellicht de verdienste zouden hebben de onmenselijke situatie waarin ze leven opnieuw op de politieke agenda te brengen.

Na de onderhandelingen van 20 en 21 juli (waar we zelf aan mochten deelnemen) geloofden we dat er toch een hele groep erkend zou worden. Vandaag voelen zij en wij ons dan ook erg bedrogen wanneer we zien hoeveel negatieve antwoorden er komen, ook voor mensen van wie wij dachten dat ze uitstekende dossiers hadden, dossiers die – voortgaand op de gesprekken met de autoriteiten – zeker op een positief antwoord zouden uitdraaien.

De strijd voor een menselijker asiel- en regularisatiebeleid gaat verder. Wij willen deze ook verder steunen waar we kunnen, mee zoekend naar de meest gepaste wegen hiervoor.

De meeste actievoerders die deelnamen aan de bezetting trokken ondertussen naar hun woonst terug. Dit betekent ook terug naar vernederende uitbuitingssituaties, want men moet immers overleven.

Zo bleven er in de kerk nog een twintigtal mensen over die ondertussen zonder woonst waren geraakt ; en dit in een niet-humane opvangsituatie (1 toilet, geen verwarming , geen wasgelegenheid, laat staan douches ) . Daar is de kerk absoluut niet voor bedoeld en zoals je leest nog minder voor geschikt !  Bovendien weten we  –  uit het verleden – dat zo’n situaties ook gevaarlijk en zo ook heel contraproductief kunnen worden.

Om al die redenen is de actievoerders gevraagd de kerk weer vrij te maken, wetend dat meerderen zoekend zijn naar oplossing voor ‘ de 20’ overblijvenden. Na een grondige opfrissing zal de kerk terug opengesteld worden voor de functies van House of Compassion, een plaats van strijd voor gerechtigheid en mededogen voor mensen zonder wettig verblijf, maar ook voor andere groepen.

Laat het heel duidelijk zijn: dit  is helemaal geen teken dat wij ons willen desolidariseren van de strijd van mensen zonder wettig verblijf voor een menswaardiger asiel- en regularisatiebeleid! Ook in het verleden gebeurde het al twee maal  dat we hen op een bepaald moment gevraagd hebben de kerk te verlaten omdat het niet meer veilig of niet meer opportuun was voor de politieke actie. Wij zijn daarna helemaal niet minder solidair geweest met hen. Ook nu dus niet .

We zien o.a. Duitsland waar de nieuwe regering duidelijk de bocht gemaakt heeft. Zij stelt eerlijk: “Laten we toegeven dat we de facto een immigratieland zijn, en dat we elkaar nodig hebben! Laten we dan ook open en correct zijn.” Zo zal al wie al 5 jaar in Duitsland verblijft (zonder echt strafdossier) een jaar de tijd krijgen om een arbeidscontract te verkrijgen of een opleiding in een knelpuntberoep te starten. Hiermee kunnen ze een verblijfsvergunning verkrijgen om niet langer in vernederend uitbuiting te moeten overleven, maar op normale wijze een bijdrage aan de samenleving te kunnen leveren , met rechten en plichten zoals elkeen.

Waarom zou dit dan ook niet kunnen in ons België, dat ook een immigratieland geworden is? Daar willen wij zo hard als we kunnen verder aan mee werken: Waardigheid voor hen en een waardig beleid voor ons ;

 

House of Compassion, Brussel, 4 januari 2022

Auteur: Daniel Alliët

 

 

Opening expo “De imaginaire pelgrimstocht”

Onze tentoonstelling “De imaginaire pelgrimstocht” is sinds gisteren officieel geopend in de O.L.V. van Goede-Bijstandskerk (Kolenmarkt 91, 1000 Brussel). Een 50-tal mensen waren aanwezig op de vernissage. De sfeer was goed. Initiatiefneemster Siska Deknudt en kunstenaars Yelena Schmitz, Nicolas Marquez en Boris Vermeersch gaven meer uitleg over de tentoonstelling. Als kers op de taart trakteerden de gedetineerden op pralines. De bezoekers kregen ook een gratis drankje bij het verlaten van de tentoonstelling.

Breng zeker een bezoekje aan de tentoonstelling. Leer over het innerlijke leven van gevangenen, hun diepmenselijke gevoelens van schuld, trauma, schaamte en verwarring. Het is geopend tot en met 22 december, alle weekdagen en zaterdagen tussen 9 en 17u. Op zondag van 12 tot 17u.

 

De tentoonstelling is een realisatie van Siska Deknudt, Yelena Schmitz, Nicolas Marquez en Boris Vermeersch. We brengen hun werk in samenwerking met Pax Christi.

 

Solidariteit is geen misdaad – verslag zaterdag 06/11/2021

Twee mensen vertelden over hun ervaringen als hulpverlener en jurist in de ondersteuning van mensen op de vlucht.

Annouk Van Gestel, voormalig hoofdredactrice van Marie-Claire, was na een reportage in Calais, zodanig geshockeerd dat ze zich effectief ook als activiste engageerde (en niet louter als journaliste).

In Calais had ze ook gemerkt dat de solidariteitsacties enorm veel mensen in beweging bracht.

Nadat het kamp in Calais hardhandig werd ontruimd zijn ook veel mensen terecht gekomen in het Brusselse Maximiliaanpark. Ze heeft zelf een aantal acties opgezet en uiteindelijk ook onderdak gegeven aan een minderjarige vluchteling.

Op een ochtend heel vroeg werd ze hardhandig gewekt (om 05uoo), zeven politiemensen verschaften zich toegang tot haar woning en legden beslag op haar PC, dossiers en GSM.

Ze werd pas nadien ontboden op het politiekantoor en in beschuldiging gesteld van mensensmokkel. Ze riskeerde zelfs gevangenisstraf.

Het dossier werd behandeld in Dendermonde, samen met nog tien andere mensen die werden verdacht van smokkel, ondersteuning en onwettige daden met betrekking tot vluchtelingen. Het was een amalgaan van totaal verschillende feiten en zaken.

Naar de publieke opinie werd zo wel een beeld geschetst, dat het wel degelijk over mensensmokkel ging en strafbare feiten.

Het proces werd nadien, na tussenkomst, naar Brussel verplaatst waar een heel andere lezing van het proces plaats vond. Ondertussen waren de verdachtmakingen uiteraard vertrokken, en had de ganse affaire een heel grote impact op haar privé-leven en familie.

(waar rook is, is vuur, angst, mensen die haar anders benaderden e.a.).

Ze is pas in mei 2021 helemaal vrij gesproken in deze zaak en overweegt nu wel degelijk juridische stappen te zetten tegen de Belgische staat wegens schending van de eerbaarheid.

Anouk is evenwel bezig gebleven, actiever dan ooit, ze geeft momenteel opnieuw onderdak aan vluchtelingen en is begonnen, samen met andere mensen, met een café, annex ontmoetingsruimte in Elsene (Al & Greta, Renbaanlaan 167, 1050 Brussel).

 

De tweede spreker Alexis Deswaef, jurist en voormalig voorzitter van de Liga van mensenrechten.

Alexis was ook de raadsman Anouk Van Gestel, en benadrukte nog eens sterk dat de politieke wereld vooral een repressieve politiek voert. Niet enkel naar de vluchtelingen (ieder land wil zich zo onaantrekkelijk mogelijk voorstellen tov vluchtelingen) maar ook naar mensen die solidariteit betonen tov vluchtelingen.

Op die manier wordt een angstcultuur gecreërd die mensen ervan weerhoudt op een humane manier kwetsbare mensen te benaderen en te ondersteunen.

Angst voor juridische vervolging, gevangenisstraf zelfs, verdachtmaking.

Wat de activisten en solidariteitsgroepen evenwel doen is de lacune dichten in de humane opvang van mensen op de vlucht. Vermits de staat hierin verzaakt.

Het plan Medusa dat de vorige regering mee opzette, om mensensmokkel tegen te gaan werd in feite misbruikt om solidariteitswerkers op te sporen en te ontmoedigen.

Doordat de repressie zo hard is toegenomen (grenscontroles, daardoor ook drama’s op de Middell. Zee, barrières in Kroatië, Hongarije, Wit-Rusland) zijn vluchtelingen haast gedwongen hun toevlucht te zoeken tot malafide clans. Men bereikt dus net het tegenovergestelde, door de ongenadige repressie neemt de mensensmokkel toe.

Alexis Deswaer onderstreept (tijdens de vragenronde) dat in zijn jarenlange ervaring als jurist en raadsman bij vluchtelingen er één constante is.

Als de mensen de keuze hadden, te mogen en kunnen blijven in hun land van herkomst, ze nooit zouden zijn geëmigreerd.

Indien men evenwel vanuit de politieke wereld niet fundamenteel werkt aan de oorzaken die aan de oorsprong liggen van migratie (sociale ongelijkheid, economische uitbuiting, repressie, armoe, klimaat) zal migratie enkel maar toenemen, ondanks alle repressie.

Grote verslagenheid onder de actievoerders in House of Compassion

Na maanden wachten, komen nu de eerste antwoorden binnen op de regularisatie-aanvragen van de actievoerders. 14 van de 15 ontvangen resultaten zijn negatief. De verslagenheid is groot. Factoren die volgens de Dienst Vreemdelingenzaken zouden meespelen – zoals het aantal jaar in België, hun integratie hier, hier familie hebben en uitzicht op werk – blijken geen verschil te hebben gemaakt. Zelfs enkele modeldossiers werden afgewezen. De komende dagen wordt nagedacht over volgende acties. Wie wil helpen is elke donderdag om 18u welkom op het voorplein van de kerk voor de vergadering van het steuncomité.